Stanislav Lysenko

Gözlerini yetimhanede açan Stanislav 12 yaşına kadar St.Petersburg'ta Kızıl Ordu ve SSCB hikayeleriyle büyüdü. Babası Kızıl Ordu Komutanlarından üst düzey armalı muggle annesi ise sıradan Rus bir cadıydı. Muggle'a olan aşkı tüm donmuş Dinyeper nehrini eritmeye yetecek kadar sıcaktı. Ancak safkan takıntılı büyücü dünyasının itibarlı ailesi muggle ve ondan olacak çocuğu kabullenemeyecek kadar kibirli, biricik kızlarının dillere destan aşkını kalbinden söküp alabilecek kadar gaddarlardı. Böylece babasının katili kendi ailesi olan Stanislav'ı saklamak adına yetimhaneye bırakıp kendini Magnuson uçurumundan aşağıya atan Maria ile birlikte ailesini tanıma fırsatı Stanislav'ın elinden tamamen alınmıştı. Ancak kimlik kayıtlarına göre Stanislav babasının kızıl orduya hizmet ettiğini biliyor, ondan kalma bronz sovyet armasını kolyesine iliştirmiş şekilde üzerinden hiç ayırmıyordu. Yetimhanede belki de tek eğlencesi parmaklıklarla örülmüş penceresinin kenarından kızıl ordo bandosunu dinleyebilmek için diğer çocukların üzerine çıkmak, bazen de anlatılan sovyet hikayeleriyle babası gibi bir komutan olduğunu hayal etmekti. Hatta öylesine bağlıydı ki kendisinin ezilmesine göz yuman bu düzene, küçükken bandodan düşen teklik gümüşü dahi bu dilek uğruna sağ omzundan geriye çok uzaklara fırlatmıştı. Yakarışlarına ve dileklerine kulak asmayan tanrıya güvenini çok daha sonra yitirecek, hatta ateşkes vermeksizin başlatılacak savaşı kurşunlayacaktı. 9 yaşında zorlu şartlar altında askeri okula kabul edildi. Hayallerine adım adım ilerlerken 12 yaşında Sibirya Lenon kampında süt beyazı kutup baykuşunun bıraktığı mektupla hayallerinin önüne taş konulmuştu. Yine de ne hedefini bir an unutup sihirli dünyanın heycanına yenilen Stanislav kabul etmişti. Daha sonra geri dönüşü olmayacağını bilse adımını atmazdı ancak bu ona muggle dünyasının dengelerini değiştirmenin kapılarını aralıyordu. Sovyet sevdasıyla giriştiği bu işte büyüleri öğrendikçe hırslanıyor, tamamen amacını unutuyordu. Sadece sovyet karşıtı değil tüm mugglelara karşı bir nefret gözünü bürümeye başlamıştı. Acı çektirmek, işkence izlemek hoşuna gidiyor sonradan görme büyücülük dünyasıyla birlikte gücünün sınırlarını zorluyordu. Duygularını içinde yaşayan, yaşadığı bölgenin soğuğunu kedi çehresine maske edinmiş ancak kimsenin görmediği duymadığı karanlığın içerisinde hıçkıra hıçkıra ağlayabilen kişiliğe sahipti. Ne de olsa Venedik maskelerini kim sevmezdi? Ergenliğinde birçok kızdan etkilenmiş hatta çoğuyla gecelik ilişkiler edinebilmek için olmadığı insanlar gibi davranmış olsa da ergenlik döneminin ortalarında yaz kampında sadece tek sefer gördüğü kendisiyle yaşıt olan Andrei'den aldığı öpücükle  biseksüellik kimliği tanımıştır. Cinsel olarak herhangi birşey yaşamamış olmasına karşın dengesiz olan duyguları bir erkeğe karşı da bazen tüylerini ürpertebilmektedir.

Arananlar
- Entrika kurabildiği, kafa yapısının gerçekten uyuştuğu arkadaş çevresi
- Stanislav'ın karşılıklı nefretleştikleri
- Stanislav'ın ayağını kaydırmak için fırsat kollayan yakın arkadaşı büyücü veya cadı
- Hoşlandığı hatta ileride partneri ve hayatının aşkı olabilecek bir cadı
- Takıldıkları, kaçamaklar yaşadıkları
- Kendisi gibi trajedik hayatlara sahip yüzler - ağlama duvarı -
- İletişim halinde olduğu yetişkinler